Yıldızlara Uzanmak
Küçükken odamın duvarlarına FBI , CIA ile ilgili resimler yazılar kesip asardım. Ajan olmayı hayal ederdim. Seyrettiğim filmlerden mi yoksa okuduğum gizli yedililer kitaplarından mı etkilendim bilmiyorum ama o zamanlar ajan olmak benim hayal dünyamda çok havalı birşeydi. Sonra birgün bir dış ses bana CIA de FBI da çalışabilmem için Amerikan vatandaşı olmam gerektiğini bu yüzden asla olamayacağımı söylemişti. Hala yaşadığım hayal kırıklığını hatırlıyorum. O hayalimden vazgeçip pilot olma hayali kurmaya başlamıştım. Nede olsa gökyüzüne bayılıyordum. Bulutların arasında uçma fikrine çok kapılmıştım ki gözleri bozuk olanların pilot olamayacağını söyledi bir başka dış ses. Ne yani hiç gözlüklü pilot olamaz mıydı? Pilot olma hayalimde elimden böylece kayıp gitmişti ki ben büyüdüm. Gökyüzünde salınma hayalim ise “bunjee -jumping “ten ileri gidemedi maalesef. Sürekli hayal dünyasında yaşamakla suçlandım. Ne vardı bunda bu kadar kötü olan hiçbir zaman anlayamamıştım. Hayallerim değişti değişmesine ama ne yazık ki dış sesler hiç değişmedi! Sürekli sınırlar koyup bana neyi yapamayacağımı söyleyen bir sürü dış ses. Kimi zaman bazılarını gerçekleştirdim kimi zaman karamsarlığa kapılıp kolayca vazgeçtim hayallerimden.
Çok değil bundan birkaç sene öncede hayatımın en büyük hayallerinden birini kurmaya başladım. Kendimi keşfetme yolculuğumda yaşadığım tüm değişimleri ,öğrendiğim her şeyi ihtiyacı olan kişilerle paylaşma hayali. Bir çok kitap okumuştum , birçok eğitim almıştım ama nereden nasıl başlayacağımı hiç bimiyordum.Ya yeterli değilse diye eğitimden eğitime gittim ,ya beni kimse dinlemezse diye olmayacak korkularımı besledim .Ve birgün anladım ki hayat aslında hayallere ulaşma serüveni ve Che Guevera nın da söylediği gibi “Peşinden gidecek cesaretin varsa ,bütün hayallerin gerçek olabilir.”Tek ihtiyacım olan şey ise tüm dış sesleri ve zihnimi susturup sadece kendimi,kalbimi dinlemek. Öyle ya beni benden daha iyi kim bilebilirdi ki…
İşte tüm hikayemde burda başlayıp gerçekleşti. Hiçbirşey bilmediğimi kabul ettim önce. İhtiyacım olan herşeyin benim içimde olduğunu keşfettim. Sonra, ilk olarak bir şeyi çok istediğimizde, o şeyin üstüne çok fazla gittiğimizde aslında farkında olmadan zihnimizle, hatta kalbimizle yarattığımız dirençle hayalimizin gerçekleşmesine nasıl engel oluyoruzu öğrendim. Hayatımızda gerçekleşmesini istediğimiz her ne ise önce onun için çaba göstermeliyiz tabii ki yalnız istediğimiz her ne ise onun olmama ihtimalini en az olma ihtimali kadar kucaklamazsak, bırakıp teslim olmazsak, bırakmayı öğrenmezsek hayalimizle aramıza bir mesafe koymuş oluyoruz farkında olmadan. Özetle elinden geleni yap ve bırak, gerisini evren halletsin. Teslimiyet durumu hali
Konfor alanina terketmenin kolay olmadığını ama terketmeden de birşeylerin değişmediğini, gelişmediğini öğrendim. Mutsuzluk çemberinden çıkıp, kalbimi dinleyip mutlu olmak için kendim için bir adım atmanın yanlış birşey olmadığını öğrendim. Hayallerim için çaba göstermeyi, bin kere düşüp ,bin kere kalkmayı ve sabretmeyi öğrendim en önemlisi. Adanmışlıkla, kararlılıkla yapılan herşeyin sınırlarımı genişletip, hayatta durduğum yeri hep bir adım öteye taşıdığını keşfettim. Ve hayalimizin gerçekleşmesi sonucuna odaklanmak yerine, süreci keyif alarak, farkındalıkla, cesaretle, eğlenerek yaşayarak geçirmenin, evrenin nasıl mükemmel işlediğini ve herşeyin bir oyun olduğunu anlamanın ve bu bakış açısıyla hayatı yaşamanın çok keyifli olduğunu keşfettim.
Ben hayalimi yaşıyorum şu an sıra sende ;
Şimdi hayalin her ne ise ,kalbinden geçen her ne ise ,kapat gözlerini. Derin bir nefes al. Bir yer var nefesinin seni götüreceği..orayı bul ve orada kal sadece kal…
Ve unutma;
Eğer istediğin gerçekten buysa,
Yıldızlara uzanırken asla yorulmaz kolların,
Sımsıkı kapat gözlerini,
Artık o senin,
Hayaller inanıldığı sürece gerçek oluyor…
