Düğün

“Düğünüme geldiğin için teşekkür ederim ustam. Eşimle beni onurlandırır mısın? Bizim için iyi dileklerini sunar mısın?”

Usta önce bastonu ile toprağa büyük bir çember çizdi. Gelin ile damadı çemberin içine aldı.

“Toprak, hava, su, ateş, bu ana şahit olsun, dünya sizi selamlasın. Ve siz, güzel ruhlar aşkınız ömür sürsün..

Biz, yaşamın kendisine olan özleminin çocuklarıyız. Birbirinize sevginizi verin, düşüncelerinizi değil. Birbirinizin bedenlerine ev sahipliği yapın, ruhlarınıza değil. Hep birlikte olun, aranızda cennet rüzgarının eseceği kadar da mesafe bırakın..Bırakın ki o rüzgar size sizi yeniden keşfettirsin, sevginizi büyütsün. İzin verin birbirinize, yaşamınıza, yalnızlığınıza. Birbirinizi çok sevin, aşkınızı bağlamayın..Gelişin, büyüyün, birbirinizin gölgesinde değil kendi toprağınızda.. Karmaşık olmayın, diliniz bal olsun.

Aşk sizi çağırmış gençler, onu takip edin. Aldığınızı vermeyi unutmayın. Ağaç gibi olun. Köklerinden almasaydı dallarından o leziz meyveleri veremezdi.

Usta, elini uzatarak başının üzerindeki elma ağacında iki elma kopardı ve gençlere verdi.

Öyle bir sevgi olsun ki aranızda kimliklerinizin, görüntünüzün ötesi olun, aşk olun.. Yatağınız gökkuşağı, yastığınız rüzgar olsun.. Tohumlarınız yeşersin..

Kendinizi birbirinizin gözlerinde görmek için berabersiniz.. Sevgi olun ve sevgiyi yayın..

Aşk tatlı bir kokudur, dilerim ki Aşkın özünü birlikte bulun, Hakikati bulun..”